ความหมายของคำว่า ' ห่วงหน้าพะวงหลัง, ห่วงหน้าห่วงหลัง '

ความหมายของคำว่า ' ห่วงหน้าพะวงหลัง, ห่วงหน้าห่วงหลัง '
ห่วงหน้าพะวงหลัง, ห่วงหน้าห่วงหลัง หมายถึง ก. พะว้าพะวัง.

ห้วง
น. ช่วง, ระยะ, ตอน.
ห้วงน้ำ
น. ทะเลหรือแม่นํ้าตอนที่กว้างใหญ่.
หวด ๑
น. ภาชนะอย่างหนึ่งสําหรับนึ่งของ ทำด้วยดินเผา ไม้ไผ่สาน เป็นต้น.
หวด ๒
ก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
หวน
ก. เวียนกลับ เช่น ลมหวน.
ห้วน, ห้วน ๆ
ว. สั้น ๆ, ไม่มีหางเสียง, เช่น พูดห้วน ๆ, มีลักษณะที่จบลงอย่างรวบรัดเช่น บทความเรื่องนี้จบลงอย่างห้วน ๆ.
ห้วน, ห้วน ๆ
ว. สั้น ๆ, ไม่มีหางเสียง, เช่น พูดห้วน ๆ, มีลักษณะที่จบลงอย่างรวบรัดเช่น บทความเรื่องนี้จบลงอย่างห้วน ๆ.